Repertuar:

Jedna z najbardziej charakterystycznych współczesnych polskich aktorek – Sandra Korzeniak – znana z wybitnych kreacji w spektaklach Krystiana Lupy, Mai Kleczewskiej czy Pawła Miśkiewicza, mierzy się na scenie z archetypiczną postacią Medei.

Dramat Heinera Müllera „Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami” to jedyny tekst w historii, w którym Medea – słynna mitologiczna trucicielka, dzieciobójczyni i czarodziejka – nie jest przedstawiona w chwili zabójstwa swoich dzieci. Jej postać wyjęta jest, jak u Becketta, z ram czasu i przestrzeni, dzięki czemu staje się nam „tu i teraz” bliska, w sposób tak symboliczny, jak namacalny.

Twórcy uruchamiają pytania: jak i dlaczego człowiek pracuje nad zniszczeniem cywilizacji? Jak to możliwe, że chęć zemsty i instynkt autodestrukcji stają się silniejsze niż wszystko inne?

Na podstawie dramatu "Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami" Heinera Müllera w tłumaczeniu Jacka Stanisława Burasa.

Jedna z najbardziej charakterystycznych współczesnych polskich aktorek – Sandra Korzeniak – znana z wybitnych kreacji w spektaklach Krystiana Lupy, Mai Kleczewskiej czy Pawła Miśkiewicza, mierzy się na scenie z archetypiczną postacią Medei.

Dramat Heinera Müllera „Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami” to jedyny tekst w historii, w którym Medea – słynna mitologiczna trucicielka, dzieciobójczyni i czarodziejka – nie jest przedstawiona w chwili zabójstwa swoich dzieci. Jej postać wyjęta jest, jak u Becketta, z ram czasu i przestrzeni, dzięki czemu staje się nam „tu i teraz” bliska, w sposób tak symboliczny, jak namacalny.

Twórcy uruchamiają pytania: jak i dlaczego człowiek pracuje nad zniszczeniem cywilizacji? Jak to możliwe, że chęć zemsty i instynkt autodestrukcji stają się silniejsze niż wszystko inne?

Na podstawie dramatu "Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami" Heinera Müllera w tłumaczeniu Jacka Stanisława Burasa.

„Tajemniczy ogród” to spektakl, który wyrasta z inspiracji powieścią Frances Hodgson Burnett, a przede wszystkim – z fascynacji tytułowym miejscem. Zapisany w powieści ogród staje się punktem wyjścia do opowieści o osobach, roślinach, zwierzętach i innych, niemających swojej precyzyjnej nazwy zjawiskach (jak ruchy powietrza, zachody słońca, światło i cień) oraz o zachodzących pomiędzy nimi relacjach. To opowieść o tym, jak elementy przyrody i krajobrazu doświadczają się nawzajem i jak człowiek może pełniej i bardziej świadomie wchodzić w relacje z pejzażem i ekosystemem, którego jest częścią. 

Tajemniczy ogród to miejsce przemiany, w którym zmienia się perspektywa, weryfikują się priorytety i punkty odniesienia. To  laboratorium relacji. Miejsce spotkania z innym. Miejsce wymiany, czułości, wychylenia się ku tym, którzy i które są obok. To laboratorium utopii. Model utopii. Miejsce wyobrażania sobie optymalnych rzeczywistości i konstruowania ich. To miejsce medytacji. Przestrzeń służąca do wsłuchiwania się w to, co w sobie i obok siebie. To ekosystem. System organizmów połączonych ze sobą. To szkoła wrażliwości. Miejsce wyostrzania uważności na utopie i perspektywy istniejące w nas i wokół nas.

„Tajemniczy ogród” to spektakl, który wyrasta z inspiracji powieścią Frances Hodgson Burnett, a przede wszystkim – z fascynacji tytułowym miejscem. Zapisany w powieści ogród staje się punktem wyjścia do opowieści o osobach, roślinach, zwierzętach i innych, niemających swojej precyzyjnej nazwy zjawiskach (jak ruchy powietrza, zachody słońca, światło i cień) oraz o zachodzących pomiędzy nimi relacjach. To opowieść o tym, jak elementy przyrody i krajobrazu doświadczają się nawzajem i jak człowiek może pełniej i bardziej świadomie wchodzić w relacje z pejzażem i ekosystemem, którego jest częścią. 

Tajemniczy ogród to miejsce przemiany, w którym zmienia się perspektywa, weryfikują się priorytety i punkty odniesienia. To  laboratorium relacji. Miejsce spotkania z innym. Miejsce wymiany, czułości, wychylenia się ku tym, którzy i które są obok. To laboratorium utopii. Model utopii. Miejsce wyobrażania sobie optymalnych rzeczywistości i konstruowania ich. To miejsce medytacji. Przestrzeń służąca do wsłuchiwania się w to, co w sobie i obok siebie. To ekosystem. System organizmów połączonych ze sobą. To szkoła wrażliwości. Miejsce wyostrzania uważności na utopie i perspektywy istniejące w nas i wokół nas.

„Wyspa Jadłonomia” to kulinarno-podróżniczo-kryminalno-rewolucyjny spektakl dla dzieci i młodzieży inspirowany „Jadłonomią” – cyklem popularnych książek kucharskich Marty Dymek oraz propagowaną przez autorkę filozofią roślinnego gotowania. To przedstawienie, które zachęca do zielonego aktywizmu w obszarze własnego talerza i własnego świata.

„Wyspa Jadłonomia” to spektakl o zmianie myślenia. Ale ponieważ samo myślenie nie wystarczy również o potrzebie działania. Pełne humoru i grozy, zwrotów akcji i gorzkiego śmiechu przedstawienie, zaprasza do świata, w którym z dziećmi i młodzieżą rozmawia się poważnie, bez udawania, że świat jest lepszy niż jest. Komiksowa opowieść o małej rewolucjonistce zachęca do wspólnej refleksji dzieci i dorosłych – refleksji o tym, co można zrobić na co dzień, by żyć zdrowiej, odpowiedzialniej i z myślą o lepszej przyszłości planety, ludzi i nie-ludzkich istot. Spektakl o odpowiedzialnym jedzeniu stawia widzów przed wspólnym wyzwaniem troski o świat, który wymaga leczenia i natychmiastowej interwencji ekologicznej, etycznej, a również kulinarnej.

„Wyspa Jadłonomia” to kolejne przedstawienie realizowane przez Macieja Podstawnego i Dorotę Kowalkowską z myślą o wzmacnianiu dziecięcej i nastoletniej sprawczości oraz potrzebie międzypokoleniowej edukacji przez teatr. Poprzednie spektakle zrealizowane przez ten zespół, „Greta i Ostatni Wieloryb” czy „Królowa Śniegu”, zyskały uznanie widzów i wiele nagród związanych ze sztuką dla młodzieży. Tym razem duet twórców zaprosił do współpracy nad scenariuszem dramatopisarza Jana Czaplińskiego. Wśród inspiracji można wymienić oczywiście i przede wszystkim serię „Jadłonomia” Marty Dymek, ale również „Alicję w Krainie Czarów”, „Spirited Away: W krainie bogów” Hayao Miyazakiego.

Bilety normalne: 70 zł

Adin, dwa, tri… Gwiazda telewizji lat 90-tych, charyzmatyczny uzdrowiciel, przyciągający przed ekrany miliony wraca do Polski – zapraszamy na seanse uzdrawiające do Teatru Rampa w Warszawie i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie. W trakcie rejestrowanego przez telewizję tournée Wielki Hipnotyzer na oczach widzów sprawi, że raty kredytów spadną, wygładzą się zmarszczki a siwe włosy pociemnieją! Uczestnicy seansu odmłodnieją i przeniosą się do Polski lat dziewięćdziesiątych – raju bioenergoterapeutów, radiestetów i telewizyjnego guru, uzdrawiającego biskupów, celebrytów i polityków: Anatolija Kaszpirowskiego.

Daj się zahipnotyzować i poznaj sekret wiecznej młodości. Odkryj drzemiące w podświadomości moce i naucz się je wykorzystywać w miłości, pracy i biznesie.

Hipnotyczny stand-up Andrzeja Konopki, to inspirowany książką Gabriela Michalika „Kaszpirowski. Sen o wszechmocy” seans magii i humoru, podczas którego jeden aktor na oczach widzów wcieli się w Anatolija Kaszpirowskiego a zahipnotyzowani widzowie w Marylę Rodowicz, Stana Tymińskiego, Lecha Wałęsę i inne postaci historyczne.

Spektakl realizowany w koprodukcji z Teatrem Rampa na Targówku.

Krakowska premiera spektaklu: 4 listopada 2022 r.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Adin, dwa, tri… Gwiazda telewizji lat 90-tych, charyzmatyczny uzdrowiciel, przyciągający przed ekrany miliony wraca do Polski – zapraszamy na seanse uzdrawiające do Teatru Rampa w Warszawie i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie. W trakcie rejestrowanego przez telewizję tournée Wielki Hipnotyzer na oczach widzów sprawi, że raty kredytów spadną, wygładzą się zmarszczki a siwe włosy pociemnieją! Uczestnicy seansu odmłodnieją i przeniosą się do Polski lat dziewięćdziesiątych – raju bioenergoterapeutów, radiestetów i telewizyjnego guru, uzdrawiającego biskupów, celebrytów i polityków: Anatolija Kaszpirowskiego.

Daj się zahipnotyzować i poznaj sekret wiecznej młodości. Odkryj drzemiące w podświadomości moce i naucz się je wykorzystywać w miłości, pracy i biznesie.

Hipnotyczny stand-up Andrzeja Konopki, to inspirowany książką Gabriela Michalika „Kaszpirowski. Sen o wszechmocy” seans magii i humoru, podczas którego jeden aktor na oczach widzów wcieli się w Anatolija Kaszpirowskiego a zahipnotyzowani widzowie w Marylę Rodowicz, Stana Tymińskiego, Lecha Wałęsę i inne postaci historyczne.

Spektakl realizowany w koprodukcji z Teatrem Rampa na Targówku.

Krakowska premiera spektaklu: 4 listopada 2022 r.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

„Głodni” to przede wszystkim reportaż o człowieku - o nas samych. To rozmowa o życiu i decyzjach, które podejmujemy każdego dnia lub na które nie mieliśmy wpływu. Bywa, że wybory te uzależniają nasz rytm codziennego życia od oczekiwania w kolejce po ciepły posiłek, pozbawiają nas dachu nad głową, wykluczają.

W swojej książce „Głód” Martin Caparóss wskazuje, że „przyszłość jest luksusem dostępnym tym, którzy się odżywiają”. Przyglądając się wybranym ulicom Krakowa, których puste chodniki o odpowiednich porach dnia zamieniają się w tłoczną przestrzeń, zastanawiamy się nad losem osób niedożywionych. Czy zapewnienie im jedzenia jest gwarantem lepszej przyszłości?

Spektakl to także swoiste spojrzenie w lustro. Czy postawy, które przyjmujemy jako społeczeństwo, również w kontekście globalnym, wspierają równomierną dystrybucję środków do życia?

Jak łatwo przychodzi nam wyrzucanie resztek z własnych talerzy czy pozbywanie się przeterminowanych produktów?

Bilet normalny: 50 zł

Bilet ulgowy: 30 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Dominika Knapik wraca na scenę jako perfomerka, żeby opowiedzieć o pracach „na całe życie”: tej artystycznej i tej matczynej. Staje przy tym do walki z własną biografią: choreografki-pracoholiczki oraz odwiecznym poczuciem winy wobec dziecka wychowywanego przez zapracowaną matkę.

Towarzyszką w tym pojedynku jest Pytia – choreoterapeutka, której nie umknie żaden szczegół. Na warsztat zostaje wzięty głęboko osobisty materiał, który jest detonowany poprzez autoironiczną formę mockumentu („fałszywego dokumentu”). W spektaklu owocuje to zdystansowaną, szkatułkową narracją, odbijającą performatywność reprezentacji – dzięki niej widzowie mogą wybiec w przyszłość, jednocześnie cofając się w czasie.

Wynikiem jest krytyczne, ale i niepozbawione poczucia humoru, studium o sensie uprawiania (artystycznego) zawodu i łączenia go z macierzyństwem.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Dominika Knapik wraca na scenę jako perfomerka, żeby opowiedzieć o pracach „na całe życie”: tej artystycznej i tej matczynej. Staje przy tym do walki z własną biografią: choreografki-pracoholiczki oraz odwiecznym poczuciem winy wobec dziecka wychowywanego przez zapracowaną matkę.

Towarzyszką w tym pojedynku jest Pytia – choreoterapeutka, której nie umknie żaden szczegół. Na warsztat zostaje wzięty głęboko osobisty materiał, który jest detonowany poprzez autoironiczną formę mockumentu („fałszywego dokumentu”). W spektaklu owocuje to zdystansowaną, szkatułkową narracją, odbijającą performatywność reprezentacji – dzięki niej widzowie mogą wybiec w przyszłość, jednocześnie cofając się w czasie.

Wynikiem jest krytyczne, ale i niepozbawione poczucia humoru, studium o sensie uprawiania (artystycznego) zawodu i łączenia go z macierzyństwem.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Czy człowiek jest w stanie powstrzymać się przed użyciem tego, co wyprodukować potrafi? Amerykański Projekt Manhattan miał na celu konstrukcję pierwszej broni atomowej. Była to bomba paradoksalna: miała przynieść wielkie zniszczenia i jednocześnie zakończyć wojnę. 

Zrzucenie bomby Little Boy na Hiroszimę było przerażającym przykładem działań człowieka demonstrującym, że sposobem na pojednanie jest zwiększenie przemocy. Czy wojnę da się 

zakończyć w inny sposób niż eskalacją agresji? Myślenie apokaliptyczne przestaje być szaleństwem, a staje się codziennością. Możemy się zniszczyć albo pokochać. Patrzenie na mocny, precyzyjny ruch silnych mięśni daje pewien rodzaj satysfakcji, lecz nie zawsze dostrzegamy ukrytą w nim chęć dominacji i zawładnięcia przez atak. W niektórych scenach performansu twórczynie wykorzystują nawet elementy groteski, w sposób dobitny pokazując, jak daleko sięga nasza tolerancja dla agresji – pisała w recenzji spektaklu Maria  Pastwa w portalu taniecPOLSKA.

Jest początek lat dziewięćdziesiątych. Czternastoletni Tomek wraz z matką (Weronika Książkiewicz) mieszka na jednym z wrocławskich osiedli. Podobnie jak wielu rówieśników, chłopiec wychowuje się bez ojca, który wyemigrował do USA. Pewnego dnia jednak Alek (Maciej Stuhr) nieoczekiwanie staje w progu rodzinnego mieszkania. Wraz z nim w życiu Tomka pojawiają się: kolorowy telewizor, klocki Lego, buty Nike i wymarzony magnetowid. Szczęście Malinowskich nie trwa jednak długo, bo wraz z powrotem Alka odżywają dawne problemy. Czy jego bliscy zdołają mu pomóc, zanim będzie za późno?

Przed seansem odbędzie się spotkanie z aktorem Maciejem Stuhrem. Rozmowę poprowadzi gospodarz cyklu Łukasz Maciejewski

Wejściówki w cenie 15 zł.