Repertuar:

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dzieje się ze śmieciami, które produkuje kultura? My nadajemy im nowe życie – zużyte bannery anonsujące minione wydarzenia kulturalne zamieniamy w dizajnerskie torby. Wraz z Joanną Styrylską możecie włączyć się w re-cycling kultury, w oparciu o przebrzmiałe jej sensy opracować i wykonać własny, niepowtarzalny wzór i użyteczność.

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dzieje się ze śmieciami, które produkuje kultura? My nadajemy im nowe życie – zużyte bannery anonsujące minione wydarzenia kulturalne zamieniamy w dizajnerskie torby. Wraz z Joanną Styrylską możecie włączyć się w re-cycling kultury, w oparciu o przebrzmiałe jej sensy opracować i wykonać własny, niepowtarzalny wzór i użyteczność.

Warszawa, lata 60. Przed ekranami czarno-białych odbiorników zasiadają miliony Polaków. I nagle ktoś przykuwa ich wzrok. To Kalina Jędrusik (Maria Dębska) – zjawiskowa aktorka i piosenkarka, która wnosi koloryt do bezbarwnej rzeczywistości. Kusi wdziękiem i seksapilem. Elektryzuje panów i oburza panie. Oto pierwsza seksbomba PRL-u, zwana polską Marilyn Monroe.

Kalina nie chce się wpisywać w ówczesny model kobiety. Żyje na własnych zasadach, co nie zawsze podoba się pruderyjnemu społeczeństwu i niektórym przedstawicielom władzy. Liczne skandale, życie w miłosnym trójkącie z mężem Stanisławem Dygatem (Leszek Lichota) i Luckiem (Krzysztof Zalewski), kontrowersyjne wypowiedzi i epatujące seksapilem stroje sprawiają, że Kalina zyskuje także miano naczelnej skandalistki PRL. A przecież największy skandal z jej udziałem dopiero się zacznie…

„Bo we mnie jest seks” to ważny fragment z życia Kaliny Jędrusik, o której śmiało można powiedzieć, że jest największą ikoną polskiej popkultury. To historia wzlotów i upadków jej zawrotnej kariery. Wydarzeniom z życia Jędrusik towarzyszy atmosfera szalonej zabawy środowiska ówczesnej śmietanki towarzyskiej.

Na ekranie zobaczymy także inne barwne postaci polskiej kultury: Kazimierza Kutza (Borys Szyc), Tadeusza Konwickiego (Paweł Tomaszewski) czy twórców Kabaretu Starszych Panów – Jeremiego Przyborę (Rafał Rutkowski) i Jerzego Wasowskiego (Dariusz Basiński).

(opis dystrybutora)

Przed seansem odbędzie się spotkanie z Marią Dębską, odtwórczynią roli Kaliny Jędrusik, oraz Patrycją Mnich, współscenarzystką filmu.

„Autobiografia na wszelki wypadek” to tekst, wobec którego trudno pozostać obojętnym. Historia Buszewicza jest znakomicie skonstruowana, umiejętnie przeplatana dokumentami z przeszłości, a w tle towarzyszy jej muzyka Baascha – jednego z najciekawszych twórców muzyki alternatywnej i elektronicznej. W tym przypadku spektakl to historia, w której można zobaczyć życie młodego człowieka w całej jego złożoności, od dzieciństwa po nieznaną przyszłość. W ten sposób teatralna biografia tworzy złożony pomost między komedią a tragedią. Rozmowy postaci są niepokojące i intrygujące, zwięzłe i tajemnicze. Lawirując między megalomanią a samobiczowaniem, bohater, którego życie poznajemy poprzez opowieść trzech mężczyzn przychodzących posprzątać mieszkanie po jego śmierci, mierzy się z porażkami, trudnościami twórczymi, wzorcami męskości i własnym przemijaniem.

Zapraszamy na kolejną odsłonę warsztatów w Pracowni Ceramicznej Domu Utopii. Podczas dwóch kolejnych sobót, przy wsparciu włoskiego artysty Paolo Spalluto, entuzjaści ceramiki będą mieli sposobność wykreowania obiektów pobudzających zmysły wzroku, dotyku a może nawet słuchu.

Pierwsze spotkanie upłynie na przygotowaniu podstawowej formy ceramicznej – praca manualna w glinie (w tym na kole garncarskim). Wszystkie autorskie rozwiązania przez tydzień schnąć będą w oczekiwaniu na wykończenie wysuszonych form oraz ich wykończenie w kolorze (szkliwienie). W kolejnym tygodniu artysta przeprowadzi wypał powstałych prac, które uczestnicy będą mogli odebrać po wystudzeniu pieców.

Osoby biorące udział w warsztatach przygotują po dwie realizacje (lub trzy mniejsze), z czego jedną, wybraną przez siebie, pozostawią do dyspozycji Domu Utopii.

Koszt warsztatów: 25 zł za godzinę (200 zł za jeden dwudniowy pakiet, trwający łącznie 8 godzin).

Terminy: 15 i 22 stycznia, godz. 16:00–20:00

19 i 26 lutego, godz. 16:00–20:00

12 i 19 marca, godz. 16:00–20:00

„Autobiografia na wszelki wypadek” to tekst, wobec którego trudno pozostać obojętnym. Historia Buszewicza jest znakomicie skonstruowana, umiejętnie przeplatana dokumentami z przeszłości, a w tle towarzyszy jej muzyka Baascha – jednego z najciekawszych twórców muzyki alternatywnej i elektronicznej. W tym przypadku spektakl to historia, w której można zobaczyć życie młodego człowieka w całej jego złożoności, od dzieciństwa po nieznaną przyszłość. W ten sposób teatralna biografia tworzy złożony pomost między komedią a tragedią. Rozmowy postaci są niepokojące i intrygujące, zwięzłe i tajemnicze. Lawirując między megalomanią a samobiczowaniem, bohater, którego życie poznajemy poprzez opowieść trzech mężczyzn przychodzących posprzątać mieszkanie po jego śmierci, mierzy się z porażkami, trudnościami twórczymi, wzorcami męskości i własnym przemijaniem.

„Autobiografia na wszelki wypadek” to tekst, wobec którego trudno pozostać obojętnym. Historia Buszewicza jest znakomicie skonstruowana, umiejętnie przeplatana dokumentami z przeszłości, a w tle towarzyszy jej muzyka Baascha – jednego z najciekawszych twórców muzyki alternatywnej i elektronicznej. W tym przypadku spektakl to historia, w której można zobaczyć życie młodego człowieka w całej jego złożoności, od dzieciństwa po nieznaną przyszłość. W ten sposób teatralna biografia tworzy złożony pomost między komedią a tragedią. Rozmowy postaci są niepokojące i intrygujące, zwięzłe i tajemnicze. Lawirując między megalomanią a samobiczowaniem, bohater, którego życie poznajemy poprzez opowieść trzech mężczyzn przychodzących posprzątać mieszkanie po jego śmierci, mierzy się z porażkami, trudnościami twórczymi, wzorcami męskości i własnym przemijaniem.

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dzieje się ze śmieciami, które produkuje kultura? My nadajemy im nowe życie – zużyte bannery anonsujące minione wydarzenia kulturalne zamieniamy w dizajnerskie torby. Wraz z Joanną Styrylską możecie włączyć się w re-cycling kultury, w oparciu o przebrzmiałe jej sensy opracować i wykonać własny, niepowtarzalny wzór i użyteczność.

Opowieść o pokoleniu współczesnych katastrofistów ma swój początek jeszcze przed marcowym lockdownem. Czworo studentów krakowskiej AST spotkało się wtedy, by w krótkiej etiudzie opowiedzieć o swoich niepokojach. Po ponad pół roku wracają do tamtych intuicji, by w szerszym i bogatszym o wspólne doświadczenia spektrum opowiedzieć, czym jest dla nich dzisiejszy katastrofizm.

Jako widzowie razem z dwójką postaci znajdujemy się w tytułowym bezpiecznym miejscu. Bohaterowie opowiadają o schronieniu, jakie w obliczu niepokojów i lęków przed światem daje im ich własne – fizyczne i metaforyczne – wnętrze. To wnętrze to miejsce, w którym można przyjrzeć się sobie i swoim lękom. Swojemu światu i swoim końcom świata.

Medytacyjna opowieść daje szansę przejrzeć się w oczach drugiego — takiego samego lub innego. Współuczestnicząc w intymnej i łagodnej introspekcji będziemy mieć okazję do odpowiedzi na pytanie: czym jest moje bezpieczne miejsce?

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Opowieść o pokoleniu współczesnych katastrofistów ma swój początek jeszcze przed marcowym lockdownem. Czworo studentów krakowskiej AST spotkało się wtedy, by w krótkiej etiudzie opowiedzieć o swoich niepokojach. Po ponad pół roku wracają do tamtych intuicji, by w szerszym i bogatszym o wspólne doświadczenia spektrum opowiedzieć, czym jest dla nich dzisiejszy katastrofizm.

Jako widzowie razem z dwójką postaci znajdujemy się w tytułowym bezpiecznym miejscu. Bohaterowie opowiadają o schronieniu, jakie w obliczu niepokojów i lęków przed światem daje im ich własne – fizyczne i metaforyczne – wnętrze. To wnętrze to miejsce, w którym można przyjrzeć się sobie i swoim lękom. Swojemu światu i swoim końcom świata.

Medytacyjna opowieść daje szansę przejrzeć się w oczach drugiego — takiego samego lub innego. Współuczestnicząc w intymnej i łagodnej introspekcji będziemy mieć okazję do odpowiedzi na pytanie: czym jest moje bezpieczne miejsce?

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dzieje się ze śmieciami, które produkuje kultura? My nadajemy im nowe życie – zużyte bannery anonsujące minione wydarzenia kulturalne zamieniamy w dizajnerskie torby. Wraz z Joanną Styrylską możecie włączyć się w re-cycling kultury, w oparciu o przebrzmiałe jej sensy opracować i wykonać własny, niepowtarzalny wzór i użyteczność.

Duet – wybitna aktorka Sandra Korzeniak i reżyser Jakub Porcari – bierze na warsztat postać i historię Medei. Dramat Heinera Müllera „Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami” to jedyny tekst w historii, w którym Medea – słynna mitologiczna trucicielka, dzieciobójczyni i czarodziejka – nie jest przedstawiona w chwili zabójstwa swoich dzieci. Jej postać wyjęta jest, jak u Becketta, z ram czasu i przestrzeni, dzięki czemu staje się nam „tu i teraz” bliska, w sposób tak symboliczny, jak namacalny.

Twórcy uruchamiają pytania: jak i dlaczego człowiek pracuje nad zniszczeniem cywilizacji? Jak to możliwe, że chęć zemsty i instynkt autodestrukcji stają się silniejsze niż wszystko inne?

Na podstawie dramatu "Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami" Heinera Müllera w tłumaczeniu Jacka Stanisława Burasa.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Zapraszamy na kolejną odsłonę warsztatów w Pracowni Ceramicznej Domu Utopii. Podczas dwóch kolejnych sobót, przy wsparciu włoskiego artysty Paolo Spalluto, entuzjaści ceramiki będą mieli sposobność wykreowania obiektów pobudzających zmysły wzroku, dotyku a może nawet słuchu.

Pierwsze spotkanie upłynie na przygotowaniu podstawowej formy ceramicznej – praca manualna w glinie (w tym na kole garncarskim). Wszystkie autorskie rozwiązania przez tydzień schnąć będą w oczekiwaniu na wykończenie wysuszonych form oraz ich wykończenie w kolorze (szkliwienie). W kolejnym tygodniu artysta przeprowadzi wypał powstałych prac, które uczestnicy będą mogli odebrać po wystudzeniu pieców.

Osoby biorące udział w warsztatach przygotują po dwie realizacje (lub trzy mniejsze), z czego jedną, wybraną przez siebie, pozostawią do dyspozycji Domu Utopii.

Koszt warsztatów: 25 zł za godzinę (200 zł za jeden dwudniowy pakiet, trwający łącznie 8 godzin).

Terminy: 15 i 22 stycznia, godz. 16:00–20:00

19 i 26 lutego, godz. 16:00–20:00

12 i 19 marca, godz. 16:00–20:00

Duet – wybitna aktorka Sandra Korzeniak i reżyser Jakub Porcari – bierze na warsztat postać i historię Medei. Dramat Heinera Müllera „Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami” to jedyny tekst w historii, w którym Medea – słynna mitologiczna trucicielka, dzieciobójczyni i czarodziejka – nie jest przedstawiona w chwili zabójstwa swoich dzieci. Jej postać wyjęta jest, jak u Becketta, z ram czasu i przestrzeni, dzięki czemu staje się nam „tu i teraz” bliska, w sposób tak symboliczny, jak namacalny.

Twórcy uruchamiają pytania: jak i dlaczego człowiek pracuje nad zniszczeniem cywilizacji? Jak to możliwe, że chęć zemsty i instynkt autodestrukcji stają się silniejsze niż wszystko inne?

Na podstawie dramatu "Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami" Heinera Müllera w tłumaczeniu Jacka Stanisława Burasa.

Bilety normalne: 50 zł

Bilety ulgowe: 30 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Spektakl na podstawie powieści Orhana Pamuka. „Śnieg” to powieść polityczna i poetycka zarazem. Dystopijne marzenie o lepszym życiu, wyrwaniu się z piekła politycznych i obyczajowych uzależnień. Małe prowincjonalne miasteczko Kars jest zwierciadlanym odbiciem polskiego pejzażu. Potrzeba wolności ściera się w nim z autorytarną wizją świata, fanatyzmem religijnym i zwykłym życiem, które pogrąża się w niespełnieniu, topniejąc jak płatek śniegu na dłoni. Gdzie może przetrwać to, co jest dla nas najważniejsze, to kim jesteśmy, to o czym marzymy? Skoro nie realizujemy się w konkretnym życiu, to może zrealizujemy się w poezji?

Bilety normalne: 70 zł

Bilety ulgowe: 40 zł

Spektakl na podstawie powieści Orhana Pamuka. „Śnieg” to powieść polityczna i poetycka zarazem. Dystopijne marzenie o lepszym życiu, wyrwaniu się z piekła politycznych i obyczajowych uzależnień. Małe prowincjonalne miasteczko Kars jest zwierciadlanym odbiciem polskiego pejzażu. Potrzeba wolności ściera się w nim z autorytarną wizją świata, fanatyzmem religijnym i zwykłym życiem, które pogrąża się w niespełnieniu, topniejąc jak płatek śniegu na dłoni. Gdzie może przetrwać to, co jest dla nas najważniejsze, to kim jesteśmy, to o czym marzymy? Skoro nie realizujemy się w konkretnym życiu, to może zrealizujemy się w poezji?

Bilety normalne: 70 zł

Bilety ulgowe: 40 zł

Może i wspaniałe, ale czy na pewno moje? Z takim pytaniem mierzy się Joanna (Agata Buzek), bohaterka komedii obyczajowej Łukasza Grzegorzka („Kamper”, „Córka trenera”). Troskliwa córka, wyluzowana matka, lubiana nauczycielka, żona, z którą można konie kraść – w każdej z tych ról wypada doskonale. I w żadnej z nich od dawna nie czuje się sobą. Dlatego „Jo” prowadzi podwójne życie, ma tajemnicę, którą nie dzieli się z nikim. Bo gdyby ktoś się dowiedział, byłby to koniec wszystkiego, co w jej świecie wydaje się takie „wspaniałe”.

Ciepły, a zarazem dowcipny i brawurowy film Grzegorzka jest historią kobiety, która nie chce być już grzeczną dziewczynką. Czy jednak wystarczy jej odwagi, by się zbuntować, zatrząść posadami małżeństwa, stracić reputację i sięgnąć po to, na czym naprawdę jej zależy? W nakreślonej z empatią i fenomenalnie zagranej przez Agatę Buzek postaci przejrzy się mnóstwo kobiet, które złożyły kawałek siebie na ołtarzu cudzych oczekiwań. Bohaterka „Mojego wspaniałego życia” nie czuje się jednak ofiarą: ryzykuje, popełnia błędy i tańczy do upadłego.

O sile filmu decyduje nie tylko charyzma „Jo”, ale także fantastyczny aktorski trójkąt, którego dynamika zmienia się na naszych oczach. Agata Buzek, Jacek Braciak i Adam Woronowicz sprawiają, że nie ma w „Moim wspaniałym życiu” postaci, za którą nie trzymalibyśmy kciuków. Do współpracy przy projekcie zaproszone zostały też trzy wyjątkowe muzyczne osobowości: na ekranie zobaczymy legendarnego czeskiego barda, Jaromira Nohavicę, muzykę do filmu skomponował Piotr Emade Waglewski, a promującą film piosenkę „Pięć minut łez” wykonuje Ralph Kaminski.

Rozgrywający się w prowincjonalnej, malowniczej Nysie film przypomina, że prawdziwe życie nie jest gdzie indziej, tylko wszędzie tam, gdzie próbujemy być szczęśliwi na własnych warunkach.

(opis dystrybutora)

Przed seansem odbędzie się spotkanie z Łukaszem Grzegorzkiem oraz Adamem Woronowiczem, które poprowadzi gospodarz cyklu, Łukasz Maciejewski.

Czy zastanawialiście się kiedyś, co dzieje się ze śmieciami, które produkuje kultura? My nadajemy im nowe życie – zużyte bannery anonsujące minione wydarzenia kulturalne zamieniamy w dizajnerskie torby. Wraz z Joanną Styrylską możecie włączyć się w re-cycling kultury, w oparciu o przebrzmiałe jej sensy opracować i wykonać własny, niepowtarzalny wzór i użyteczność.

Didier Eribon wyjechał z rodzinnego miasta – przedmieść francuskiego Reims, by ujawnić swoją orientację i wejść na drogę społecznego awansu. Wyjazd do Paryża umożliwił mu odkrycie homoseksualnej tożsamości, jednocześnie jednak ujawnił wstyd związany z robotniczym pochodzeniem.

Śmierć ojca Eribona wywołuje w nim potrzebę powrotu w rodzinne strony i skonfrontowania się ze swoją tożsamością klasową. „Powrót do Reims” jest rodzajem osobistej spowiedzi, rozliczenia i oskarżenia rzuconego samemu sobie.

Główną rolę w spektaklu zagra Jacek Poniedziałek – aktor pochodzący z rodziny robotniczej z krakowskiego osiedla Olsza II, powstałego w latach 60-tych, z którego wyjechał do Warszawy. Przegląda się tym samym w biografii Eribona, jak wielu innych mieszkańców małych polskich miast, miasteczek i wsi. Symboliczne spotkanie tych dwóch nazwisk odkrywa uniwersalność i aktualność mechanizmów awansu społecznego na tle przemian, jakie dokonały się w Europie ostatnich dekad. Czy poradziliśmy sobie z naszą przeszłością i zadaniem skonstruowania nowej tożsamości? Czy polskie społeczeństwo nadal siedzi „w szafie” w strachu przed wykluczeniem?

Didier Eribon wyjechał z rodzinnego miasta – przedmieść francuskiego Reims, by ujawnić swoją orientację i wejść na drogę społecznego awansu. Wyjazd do Paryża umożliwił mu odkrycie homoseksualnej tożsamości, jednocześnie jednak ujawnił wstyd związany z robotniczym pochodzeniem.

Śmierć ojca Eribona wywołuje w nim potrzebę powrotu w rodzinne strony i skonfrontowania się ze swoją tożsamością klasową. „Powrót do Reims” jest rodzajem osobistej spowiedzi, rozliczenia i oskarżenia rzuconego samemu sobie.

Główną rolę w spektaklu zagra Jacek Poniedziałek – aktor pochodzący z rodziny robotniczej z krakowskiego osiedla Olsza II, powstałego w latach 60-tych, z którego wyjechał do Warszawy. Przegląda się tym samym w biografii Eribona, jak wielu innych mieszkańców małych polskich miast, miasteczek i wsi. Symboliczne spotkanie tych dwóch nazwisk odkrywa uniwersalność i aktualność mechanizmów awansu społecznego na tle przemian, jakie dokonały się w Europie ostatnich dekad. Czy poradziliśmy sobie z naszą przeszłością i zadaniem skonstruowania nowej tożsamości? Czy polskie społeczeństwo nadal siedzi „w szafie” w strachu przed wykluczeniem?

Didier Eribon wyjechał z rodzinnego miasta – przedmieść francuskiego Reims, by ujawnić swoją orientację i wejść na drogę społecznego awansu. Wyjazd do Paryża umożliwił mu odkrycie homoseksualnej tożsamości, jednocześnie jednak ujawnił wstyd związany z robotniczym pochodzeniem.

Śmierć ojca Eribona wywołuje w nim potrzebę powrotu w rodzinne strony i skonfrontowania się ze swoją tożsamością klasową. „Powrót do Reims” jest rodzajem osobistej spowiedzi, rozliczenia i oskarżenia rzuconego samemu sobie.

Główną rolę w spektaklu zagra Jacek Poniedziałek – aktor pochodzący z rodziny robotniczej z krakowskiego osiedla Olsza II, powstałego w latach 60-tych, z którego wyjechał do Warszawy. Przegląda się tym samym w biografii Eribona, jak wielu innych mieszkańców małych polskich miast, miasteczek i wsi. Symboliczne spotkanie tych dwóch nazwisk odkrywa uniwersalność i aktualność mechanizmów awansu społecznego na tle przemian, jakie dokonały się w Europie ostatnich dekad. Czy poradziliśmy sobie z naszą przeszłością i zadaniem skonstruowania nowej tożsamości? Czy polskie społeczeństwo nadal siedzi „w szafie” w strachu przed wykluczeniem?

„Na srebrnym globie” (1977/1987) Andrzeja Żuławskiego mógł stać się jednym z najbardziej przełomowych filmów science-fiction w historii kina – jeszcze przed „Gwiezdnymi wojnami” George’a Lucasa. Rozmach produkcyjny, gwiazdorska obsada, rewolucyjne kostiumy i scenografia zapowiadały arcydzieło. Dlaczego zatem władze kinematografii PRL wstrzymały produkcję na dwa tygodnie przed końcem zdjęć? Pozostał film-legenda, który nadal inspiruje filmowców z całego świata oraz rozgrzewa emocje dawnych członków ekipy równie silne dziś co 40 lat temu. „Ucieczka na srebrny glob” Kuby Mikurdy prezentuje największą tajemnicę i niespełnione marzenie polskiego kina. Poznajemy także prywatne kulisy powstawania filmu - Żuławski był wówczas świeżo po rozstaniu z pierwszą żoną Małgorzatą Braunek i praca nad ambitnym dziełem stanowiła dla niego rodzaj terapii.

(opis dystrybutora)

Przed seansem odbędzie się spotkanie z Kubą Mikurdą oraz Jerzym Trelą, które poprowadzi gospodarz cyklu, Łukasz Maciejewski.