Repertuar:

„Jestem postacią fikcyjną” to dokumentalny portret Andrzeja Seweryna. Nie jest to jednak film biograficzny. Kamera towarzyszy bohaterowi, obserwując jego życie na przestrzeni jednego roku. Dzięki temu otrzymujemy wielowymiarowy portret wybitnego aktora, który mimo swojego wieku wciąż pracuje na najwyższych obrotach. Gra, reżyseruje, prowadzi teatr. W pogoni za swoją pasją nadal z młodzieńczą werwą rzuca się w nowe zawodowe wyzwania. Na ekranie widzimy artystę w nieustannym twórczym biegu, ale widzimy też zwykłego człowieka. Kogoś, kto bywa zmęczony, sfrustrowany, a nawet wybuchowy, ale także czuły, wrażliwy i uważny na innych. Dzięki temu możemy się z nim utożsamić i próbować zrozumieć, jakie targają nim emocje. Im dłużej widzowie filmu obserwują bohatera, tym wyraźniej stawiają sobie pytanie – jaka jest prawdziwa cena wielkości? Jak dużo trzeba dla niej poświęcić? Czy jesteśmy świadkami pogoni czy świadkami ucieczki. W jakiej roli występuje tu lęk przed zatrzymaniem, przed końcem istnienia? Czy pragnienie doskonałości i chęć, aby każdej dobie i każdej godzinie nadać znaczenie jest również próbą odpowiedzi na pytanie – co po sobie zostawię?

„Głodni” to przede wszystkim reportaż o człowieku – o nas samych. To rozmowa o życiu i decyzjach, które podejmujemy każdego dnia lub na które nie mieliśmy wpływu. Bywa, że wybory te uzależniają nasz rytm codziennego życia od oczekiwania w kolejce po ciepły posiłek, pozbawiają nas dachu nad głową, wykluczają.

W swojej książce „Głód” Martin Caparrós wskazuje, że „przyszłość jest luksusem dostępnym tym, którzy się odżywiają”. Przyglądając się wybranym ulicom Krakowa, których puste chodniki o odpowiednich porach dnia zamieniają się w tłoczną przestrzeń, zastanawiamy się nad losem osób niedożywionych. Czy zapewnienie im jedzenia jest gwarantem lepszej przyszłości?

Spektakl to także swoiste spojrzenie w lustro. Czy postawy, które przyjmujemy jako społeczeństwo, również w kontekście globalnym, wspierają równomierną dystrybucję środków do życia?

Jak łatwo przychodzi nam wyrzucanie resztek z własnych talerzy czy pozbywanie się przeterminowanych produktów?

Bilet normalny: 70 zł

Bilet ulgowy: 40 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Miejsca 1-4 w rzędzie I są miejscami dostępnymi bez przeszkód architektonicznych i są przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością ruchową. W przypadku wyczerpania puli, zostanie ona powiększona o kolejne miejsca.

Specjalna oferta dla uczniów i studentów – dla grup powyżej 10 osób – cena biletu: 35 zł (w celu rezerwacji biletów grupowych prosimy o kontakt z Biurem Obsługi Widza).

„Głodni” to przede wszystkim reportaż o człowieku – o nas samych. To rozmowa o życiu i decyzjach, które podejmujemy każdego dnia lub na które nie mieliśmy wpływu. Bywa, że wybory te uzależniają nasz rytm codziennego życia od oczekiwania w kolejce po ciepły posiłek, pozbawiają nas dachu nad głową, wykluczają.

W swojej książce „Głód” Martin Caparrós wskazuje, że „przyszłość jest luksusem dostępnym tym, którzy się odżywiają”. Przyglądając się wybranym ulicom Krakowa, których puste chodniki o odpowiednich porach dnia zamieniają się w tłoczną przestrzeń, zastanawiamy się nad losem osób niedożywionych. Czy zapewnienie im jedzenia jest gwarantem lepszej przyszłości?

Spektakl to także swoiste spojrzenie w lustro. Czy postawy, które przyjmujemy jako społeczeństwo, również w kontekście globalnym, wspierają równomierną dystrybucję środków do życia?

Jak łatwo przychodzi nam wyrzucanie resztek z własnych talerzy czy pozbywanie się przeterminowanych produktów?

Bilet normalny: 70 zł

Bilet ulgowy: 40 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Miejsca 1-4 w rzędzie I są miejscami dostępnymi bez przeszkód architektonicznych i są przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością ruchową. W przypadku wyczerpania puli, zostanie ona powiększona o kolejne miejsca.

Specjalna oferta dla uczniów i studentów – dla grup powyżej 10 osób – cena biletu: 35 zł (w celu rezerwacji biletów grupowych prosimy o kontakt z Biurem Obsługi Widza).

Opowieść o pierwszym nowohuckim teatrze – Nurt, założonym w 1952 roku przez Jana Kurczaba, felietonistę, literata i inżyniera chemika, związanego ze środowiskiem Teatru Rapsodycznego w Krakowie.

Większość aktorów Nurtu stanowili robotnicy budujący Nową Hutę, którzy własnymi rękami zbudowali również teatralny barak. Spektakl stawia pytania o sens tworzenia sztuki i rolę, jaką w życiu społecznym odgrywa teatr i jego twórcy. To również opowieść o człowieku dotkniętym wojenną traumą, który miał odwagę przeciwstawić się władzy i historia starcia z systemem, który sprawił, że Nurt przestał istnieć i na wiele lat został wyparty z nowohuckiej pamięci.

W podwójnej roli – Jana Kurczaba i Białego Kruka – zobaczymy Jerzego Światłonia. W pozostałych rolach: Hannę Bieluszko, Barbarę Jonak, Tomasza Augustynowicza i Dominika Strokę. Podobnie jak w przypadku faktycznego Teatru Nurt obok zawodowych aktorów na scenie pojawią się również amatorzy. Wśród nich m.in. Tomasz Talerzak i Agnieszka Fliśnik, której dziadek budował Nową Hutę. Podczas spektaklu usłyszymy muzykę na żywo w wykonaniu Dominika Strycharskiego. Na scenie pojawi się również Chór Murów, w skład którego wejdą aktorzy-amatorzy.

Opowieść o pierwszym nowohuckim teatrze – Nurt, założonym w 1952 roku przez Jana Kurczaba, felietonistę, literata i inżyniera chemika, związanego ze środowiskiem Teatru Rapsodycznego w Krakowie.

Większość aktorów Nurtu stanowili robotnicy budujący Nową Hutę, którzy własnymi rękami zbudowali również teatralny barak. Spektakl stawia pytania o sens tworzenia sztuki i rolę, jaką w życiu społecznym odgrywa teatr i jego twórcy. To również opowieść o człowieku dotkniętym wojenną traumą, który miał odwagę przeciwstawić się władzy i historia starcia z systemem, który sprawił, że Nurt przestał istnieć i na wiele lat został wyparty z nowohuckiej pamięci.

W podwójnej roli – Jana Kurczaba i Białego Kruka – zobaczymy Jerzego Światłonia. W pozostałych rolach: Hannę Bieluszko, Barbarę Jonak, Tomasza Augustynowicza i Dominika Strokę. Podobnie jak w przypadku faktycznego Teatru Nurt obok zawodowych aktorów na scenie pojawią się również amatorzy. Wśród nich m.in. Tomasz Talerzak i Agnieszka Fliśnik, której dziadek budował Nową Hutę. Podczas spektaklu usłyszymy muzykę na żywo w wykonaniu Dominika Strycharskiego. Na scenie pojawi się również Chór Murów, w skład którego wejdą aktorzy-amatorzy.

Opowieść o pierwszym nowohuckim teatrze – Nurt, założonym w 1952 roku przez Jana Kurczaba, felietonistę, literata i inżyniera chemika, związanego ze środowiskiem Teatru Rapsodycznego w Krakowie.

Większość aktorów Nurtu stanowili robotnicy budujący Nową Hutę, którzy własnymi rękami zbudowali również teatralny barak. Spektakl stawia pytania o sens tworzenia sztuki i rolę, jaką w życiu społecznym odgrywa teatr i jego twórcy. To również opowieść o człowieku dotkniętym wojenną traumą, który miał odwagę przeciwstawić się władzy i historia starcia z systemem, który sprawił, że Nurt przestał istnieć i na wiele lat został wyparty z nowohuckiej pamięci.

W podwójnej roli – Jana Kurczaba i Białego Kruka – zobaczymy Jerzego Światłonia. W pozostałych rolach: Hannę Bieluszko, Barbarę Jonak, Tomasza Augustynowicza i Dominika Strokę. Podobnie jak w przypadku faktycznego Teatru Nurt obok zawodowych aktorów na scenie pojawią się również amatorzy. Wśród nich m.in. Tomasz Talerzak i Agnieszka Fliśnik, której dziadek budował Nową Hutę. Podczas spektaklu usłyszymy muzykę na żywo w wykonaniu Dominika Strycharskiego. Na scenie pojawi się również Chór Murów, w skład którego wejdą aktorzy-amatorzy.

„Zanim się dowiedziałem, kim właściwie są Żydzi, już byłem antysemitą”, zaczyna swoją opowieść Mateusz Pakuła, sięgając do historii rodzinnego miasta – Kielc, w którym 4 lipca 1946 roku doszło do pogromu Żydów. Czy można odziedziczyć pamięć? Czy można odziedziczyć winę? Co się dzieje z historią, kiedy ci, którzy ją przeżyli, odchodzą, a na ich miejsce wchodzą kolejne pokolenia, obciążone milczeniem? To tylko część pytań, z którymi mierzy się reżyser „Jak nie zabiłem swojego ojca…” w swoim najnowszym spektaklu.

Bilety normalne: 120 zł

Bilety ulgowe: 90 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Miejsca 1-4 w rzędzie I są miejscami dostępnymi bez przeszkód architektonicznych i są przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością ruchową. W przypadku wyczerpania puli, zostanie ona powiększona o kolejne miejsca.

„Zanim się dowiedziałem, kim właściwie są Żydzi, już byłem antysemitą”, zaczyna swoją opowieść Mateusz Pakuła, sięgając do historii rodzinnego miasta – Kielc, w którym 4 lipca 1946 roku doszło do pogromu Żydów. Czy można odziedziczyć pamięć? Czy można odziedziczyć winę? Co się dzieje z historią, kiedy ci, którzy ją przeżyli, odchodzą, a na ich miejsce wchodzą kolejne pokolenia, obciążone milczeniem? To tylko część pytań, z którymi mierzy się reżyser „Jak nie zabiłem swojego ojca…” w swoim najnowszym spektaklu.

Bilety normalne: 120 zł

Bilety ulgowe: 90 zł

Zniżkę można wybrać po przejściu do koszyka!

Miejsca 1-4 w rzędzie I są miejscami dostępnymi bez przeszkód architektonicznych i są przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością ruchową. W przypadku wyczerpania puli, zostanie ona powiększona o kolejne miejsca.

Opowieść o pierwszym nowohuckim teatrze – Nurt, założonym w 1952 roku przez Jana Kurczaba, felietonistę, literata i inżyniera chemika, związanego ze środowiskiem Teatru Rapsodycznego w Krakowie.

Większość aktorów Nurtu stanowili robotnicy budujący Nową Hutę, którzy własnymi rękami zbudowali również teatralny barak. Spektakl stawia pytania o sens tworzenia sztuki i rolę, jaką w życiu społecznym odgrywa teatr i jego twórcy. To również opowieść o człowieku dotkniętym wojenną traumą, który miał odwagę przeciwstawić się władzy i historia starcia z systemem, który sprawił, że Nurt przestał istnieć i na wiele lat został wyparty z nowohuckiej pamięci.

W podwójnej roli – Jana Kurczaba i Białego Kruka – zobaczymy Jerzego Światłonia. W pozostałych rolach: Hannę Bieluszko, Barbarę Jonak, Tomasza Augustynowicza i Dominika Strokę. Podobnie jak w przypadku faktycznego Teatru Nurt obok zawodowych aktorów na scenie pojawią się również amatorzy. Wśród nich m.in. Tomasz Talerzak i Agnieszka Fliśnik, której dziadek budował Nową Hutę. Podczas spektaklu usłyszymy muzykę na żywo w wykonaniu Dominika Strycharskiego. Na scenie pojawi się również Chór Murów, w skład którego wejdą aktorzy-amatorzy.

Opowieść o pierwszym nowohuckim teatrze – Nurt, założonym w 1952 roku przez Jana Kurczaba, felietonistę, literata i inżyniera chemika, związanego ze środowiskiem Teatru Rapsodycznego w Krakowie.

Większość aktorów Nurtu stanowili robotnicy budujący Nową Hutę, którzy własnymi rękami zbudowali również teatralny barak. Spektakl stawia pytania o sens tworzenia sztuki i rolę, jaką w życiu społecznym odgrywa teatr i jego twórcy. To również opowieść o człowieku dotkniętym wojenną traumą, który miał odwagę przeciwstawić się władzy i historia starcia z systemem, który sprawił, że Nurt przestał istnieć i na wiele lat został wyparty z nowohuckiej pamięci.

W podwójnej roli – Jana Kurczaba i Białego Kruka – zobaczymy Jerzego Światłonia. W pozostałych rolach: Hannę Bieluszko, Barbarę Jonak, Tomasza Augustynowicza i Dominika Strokę. Podobnie jak w przypadku faktycznego Teatru Nurt obok zawodowych aktorów na scenie pojawią się również amatorzy. Wśród nich m.in. Tomasz Talerzak i Agnieszka Fliśnik, której dziadek budował Nową Hutę. Podczas spektaklu usłyszymy muzykę na żywo w wykonaniu Dominika Strycharskiego. Na scenie pojawi się również Chór Murów, w skład którego wejdą aktorzy-amatorzy.